przyczyniać się – przyczynić się
- przyczyniać się – przyczynić się
przyczyniać się – przyczynić się {{/stl_13}}{{stl_7}}'mieć swój udział w jakiejś sprawie, być częściową przyczyną czegoś, wpływać na coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przyczyniać się do rozwoju nauki. Przyczynić się do wykrycia przestępcy. Przyczyniać się do zwalczenia epidemii. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień.
2015.
Look at other dictionaries:
przyczynić — dk VIa, przyczynićnię, przyczynićnisz, przyczynićczyń, przyczynićnił przyczyniać ndk I, przyczynićam, przyczynićasz, przyczynićają, przyczynićaj, przyczynićał, książk. «stać się w jakiejś mierze przyczyną czegoś; dodać więcej, dołożyć,… … Słownik języka polskiego
ukręcić — 1. pot. Ukręcić czemuś łeb «udaremnić coś, zahamować szerzenie się czegoś, zlikwidować coś»: W mig zatuszował sprawę, załatwił zwolnienie za kaucją i odszkodowanie, ukręcił łeb procesowi sądowemu (...). TRO 38/1993. 2. pot. Ukręcić komuś głowę,… … Słownik frazeologiczny
ranić — VIa, ranićnię, ranićnisz, rań, ranićnił, ranićniony 1. dk «zadać ranę komuś; skaleczyć czymś» Raniono go w walce. Ranił kogoś nożem. Raniono go ciężko, śmiertelnie. 2. ndk «powodować kaleczenie, urażać, kaleczyć» Kolce róż raniły jej dłonie.… … Słownik języka polskiego